Dwa tygodnie + jeden dzień 😃
Straszne jest takie wyczekiwanie na kolejną premierę. Czasami myślę, że życie pisarki odmierzone jest okresami oczekiwania na poszczególne wydarzenia: postawienie kropki po ostatnim zdaniu, projekt okładki, premierę, reakcje czytelników, spotkania z czytelnikami, targi książki... Żałuję, że na razie nie możemy widywać się na żywo. Tęsknię za normalnością - taką bez maseczek na twarzach, z uśmiechami, z rozmowami i uściskami dłoni ❤
Powoli przygotowuję się do pisania kolejnej powieści. Gromadzę więc pracowicie materiały, robię research, kupuję kolejne książki. Ostatnio skusiłam się na poniższą pozycję. "Austriackie gadanie" nabyłam w jakimś antykwariacie na Allegro. Książkę mam zaledwie kilka dni i dopiero się w nią wgryzam. Dzisiaj spomiędzy jej kartek wypadła fotografia młodej kobiety.
Prawda, że intrygująca?
Kim była uwieczniona tutaj osoba? O czym myślała? Czemu kąciki jej ust opadają zamiast się unosić?
Czy to zdjęcie, bez podpisu, dedykacji, czy choćby jednego słowa na odwrocie stanowiło dla kogoś pamiątkę na tyle cenną, by służyło za zakładkę w często wertowanej książce?
Gdyby odezwał się ktoś, kto zna ową panią i wyraził chęć, abym zwróciła mu fotografię, informuję, że smutna dziewczyna w chustce czeka pomiędzy kartkami książki 🙂 Proszę pisać na adres: edytaswietek@wp.pl
Kiedy przed tygodniem nawiązał ze mną kontakt bardzo sympatyczny dżentelmen o aksamitnym głosie - pan Bogdan Zalewski - redaktor RMF FM, serce zabiło mi bardzo mocno. Odbyliśmy bardzo sympatyczną rozmowę na temat mojej sagi "Spacer Aleją Róż".
Dzisiaj Dzień Babci. Moje już dawno nie żyją. Jedna zmarła, gdy mój tato był czteroletnim chłopcem, druga pozostawiła po sobie wiele wspomnień. Zdecydowanie odbiegała od stereotypu :)
Z dedykacją dla wszystkich Babć - w tym pięknym dniu :)
Wczoraj wieczorem wysłałam do wydawcy tekst mojej dwudziestej dziewiątej powieści. Chyba niezły wynik, jak na jedenaście lat pracy twórczej :)
O czym będzie dwudziesta dziewiąta?
Z moich wyliczeń wynika, że to II tom powieści "Jedno życie wystarczy". Bohaterką tego cyklu jest Aniela Kmiecik, którą los rzucił pomiędzy ludzi z marginesu społecznego. W pierwszej części czytelnik będzie śledził losy Anieli od chwili narodzin, do momentu, gdy planuje zamążpójście. W drugiej części opowiadam o tym, jak jedno oszustwo z przeszłości może wpłynąć na losy wielu osób. Enigmatycznie? I o to chodziło, by tylko rozbudzić Waszą ciekawość. Nadmienię jeszcze tylko, że tym razem akcja rozgrywa się w pięknym Łańcucie.
Dzisiaj mam chwilę luzu, ale to nie oznacza, że próżnuję. Już myślę o czym powinna być trzydziesta. Przeglądam zgromadzone materiały, planuję, wymyślam członków rodziny, o której będę pisała.
